Wstęp

Szanowni Państwo,

Umiłowani w Chrystusie Cierpiącym Siostry i Bracia! 

Zwracam się do Was z gorącą prośbą o pomoc w skrajnie dramatycznej sytuacji, w jakiej obecnie znalazła się nasza klauzurowa wspólnota!

Od kilku lat przeżywamy lawinę trudnych doświadczeń…W roku 2017 zdecydowałyśmy się skorzystać z wielkich dotacji na generalny remont bardzo zniszczonego zespołu kościelno-klasztornego. W trakcie prac nad osiemsetletnim zabytkiem wystąpiły liczne niespodziewane problemy, także dodatkowe horrendalne koszty na kwotę kilkuset tysięcy złotych, których pokrycie ze środków klasztornych było bezwzględnym warunkiem pozytywnego rozliczenia dotacji. Za niedługo ja – jako młoda przeorysza i jedyna osoba odpowiedzialna za remont – dowiedziałam się, że jestem chora na nowotwór złośliwy w stadium zaawansowanym z prawdopodobieństwem rychłej śmierci. Wszystkie ludzkie energie słabej, nielicznej i starszej już wspólnoty sióstr zostały skierowane na to, by odpowiednim leczeniem i innymi działaniami wyrwać mnie z objęć śmierci. To nie zmienia faktu rzeczy, że trudny projekt budowlany z Funduszy Europejskich musiał być kontynuowany w ścisłych rygorach terminowych. Zaciągnęłyśmy długi, żeby jakoś chwilowo pokryć konieczny wkład własny do postępujących robót.   

Obecnie nie wstaję z kolan dziękując Panu Jezusowi Cierpiącemu za Łaskę jakoby ponownego darowania mi życia, za cud wymodlony przez wielu, gdyż szczęśliwie przebyłam skomplikowaną operację i chemioterapię. Wracając z nowym zapałem do działania po całorocznym pogrążeniu w niemocy choroby planowałam w obecnym czasie jeździć po parafiach na kwesty, by prowadzić zbiórkę funduszy na pokrycie ciężkich długów oraz kosztów ostatniego etapu remontu, który kończy się w tym roku. Sprawa jest niezwykle pilna. 

Cel

Nie mając już żadnych rezerw finansowych (!raczej horrendalne długi ze względu na prowadzony remont!) wyczerpawszy wszelkie możliwe źródła pozyskiwania wsparcia w obecnym czasie zwracam się do wszystkich Ludzi Dobrej Woli z gorącą i bardzo serdeczną prośbą o wsparcie mojego „Apelu” – czy to w formie jakiejś cegiełki, czy to w formie polecenia naszej sprawy innym Dobrym Ludziom poprzez przesyłanie tej informacji dalej drogą elektroniczną wśród swoich krewnych i znajomych itp., itd..

Celem projektu jest zaradzenie bieżących potrzeb egzystencjalnych, takich jak np. ogrzewanie klasztoru oraz pokrycie tych wszystkich zaległych opłat i zobowiązań, które nie podlegają anulowaniu w związku z sytuacją kryzysową. Wspomniane potrzeby na najbliższy czas sięgają kwoty 100 tys. złotych. 

Niniejszym wskazujemy link do pliku pdf (  http://file:///T:/Downloads/Apel%20(1).pdf   ) umieszczonego na klasztornej stronie internetowej wraz z szerszą treścią mojego apelu wraz innymi uzupełniającymi informacjami, które szerzej prezentują nasz prastary klasztor i mogą bardziej rozjaśnić naszą sytuację. Na ostatniej stronie jest także pismo naszego Księdza Biskupa Ordynariusza, który na miarę swoich możliwości zawsze nas wspierał i błogosławi tym wszystkim, którzy także zechcą to uczynić. 

SOS !

Tym zwrotem o ratunek finansowy, zwracamy się do tych osób, które są przekonane do naszej prośby i mają możliwości materialne, aby nas wesprzeć. Ze względu na zbiórkowy charakter naszej akcji każda złotówka ma dla nas znaczenie. 

Autor / zespół projektowy

s. Faustyna, Maria Przybysz OPraem

przeorysza imbramowicka 

s. Teresa, Stanisława Krawczyk OPraem 

subprzeorysza i ekonom klasztoru 

Nagrody

Nasz klasztor to zarazem Sanktuarium i miejsce rozwijającego się kultu Pana Jezusa Cierpiącego w Jego łaskami słynącym Obrazie, gdzie często wraz z rzeszą pątników płynie modlitwa błagalna we wszystkich intencjach naszych Dobroczyńców, którzy wspierają duchowo i materialnie przeoryszę w chorobie oraz klasztorne dzieła remontowe. W każdy I. i III. piątek miesiąca o godz. 21.00 odprawiane są za nich także Msze Święte. 

Ponadto niezależnie od częstej niemożności odbioru telefonów i odpowiadania na pocztę elektroniczną ze względu na bardzo intensywny program modlitw i zajęć zakonnych – za co najserdeczniej przepraszam – pragnę zapewnić, iż założyłam wewnętrznie w naszej klauzurowej  wspólnocie zakonnej specjalnie taki „bank modlitwy”, który tworzą wszystkie, a zwłaszcza bardziej czasowe starsze siostrzyczki. Przez cały dzień od wczesnego rana do wieczora ofiarują one swoje modlitwy nie tylko za osoby zwracające się do nas drogą telefoniczną czy pocztową z prośbą o wsparcie duchowe, ale także za wszystkich naszych Darczyńców wg ich intencji, które aktualnie noszą w sercu, a które są najlepiej znane samemu Chrystusowi. 

Są Państwo nieustannie obecni w naszym sercu i modlitwie…

Ufamy i mamy świadectwa, że Chrystus z wielką łaskawością spogląda na tych, którzy wspierają zakony i przyczyniają się do materialnej odnowy Jego świątyń… Niech zatem On sam ze swoją przemożną łaską będzie doczesną i wieczną nagrodą dla wszystkich naszych umiłowanych Przyjaciół i Darczyńców. Szczęść Boże!

Opis projektu

Niniejszy projekt, który możemy wdrożyć dzięki dobroci i otwartości portalowi Katolikwspiera.pl jest rozwiązaniem kryzysowym i zastępczym w zamian za konieczne działania ratunkowe, jakich klasztor nie może podejmować w sytuacji pandemii. 

W dobie pandemii tracimy bowiem z tygodnia na tydzień wcześniej zaplanowane podróże z kwestą,  i nie wiadomo jak długo ta sytuacja potrwa. 

Jednocześnie nie mamy prawie żadnych bieżących dochodów, gdyż podstawą naszego utrzymania jest prowadzenie domu rekolekcyjnego oraz wynajem nowo odremontowanych części klasztoru dla wydarzeń kulturalnych, konferencyjnych i przyjęć prywatnych. Obecnie wszystkie grupy kolejno odwołują rekolekcje i inne wydarzenia w naszych budynkach przyklasztornych. 

Także drugie źródło naszego utrzymania, jakim są ofiary licznych wiernych i pielgrzymów korzystających z częstych nabożeństw i wydarzeń w naszym klasztornym Sanktuarium Męki Pańskiej (zwłaszcza w Wielkim Poście) wraz z powszechną kwarantanną prawie całkowicie ustało. Mamy pustą tacę i puste puszki… 

Dlaczego chcemy zrealizować ten projekt?

Realizacja projektu pozwoli nie tylko wyratować z dramatycznej sytuacji egzystencjalnej naszą klauzurową wspólnotę sióstr norbertanek w Imbramowicach, ale także pozwoli wywiązać się z zalegających należności, które nie podlegają anulowaniu z tytułu pandemii oraz długów względem tych, którzy w roku 2019 tymczasowo, z dobrego serca wspomogli przeoryszę w chorobie swoją pożyczką na zaradzenie palących potrzeb remontowych, a teraz sami są w potrzebie w związku z szerzącą się pandemią.